Bevalt de stijl van de pagina niet? Kies dan een andere stijl in uw browser. In Firefox: View - Page Style
Mij wordt wel eens advies gevraagd hoe een eigen website voor genealogie te bouwen, of welk programma handig is om mee te werken. Ik zal hier uiteenzetten hoe ik mijn eigen website bouw, in het bijzonder het deel genealogie, en waarom dan op deze manier.
Voor een andere manier en uitleg om een eigen website genealogie te bouwen, zie deze pagina van Frits van Leeuwen: http://www.xs4all.nl/~leeuwef/doc/website.html. Dat kan ook handig zijn wanneer ik op mijn pagina een onhandige uitleg geef: alle kans dat Frits het hetzelfde punt beter behandelt.
Een plek op het web, dat kan op heel veel manieren, vaak gratis, of voor een gering bedrag. Denk op lange termijn: ieder adres dat bij een ander is ondergebracht, zul je op enig moment willen veranderen, en dat geeft een hoop gedonder want je hele website moet je dan in feite gaan verhuizen. De koninklijke weg is deze:
Reserveer je eigen adres op het wereldwijde web. Zo is mijn adres: www.benwilbrink.nl. Dat adres hoeft nooit meer te veranderen. Als ik mijn website wil verhuizen van de ene hosting firma naar een andere, blijft mijn adres hetzelfde, en zullen bezoekers van mijn website niets van de verhuizing merken. Alle elders bestaande links naar mijn website blijven goed functioneren.
Er zijn tegenwoordig veel mogelijkheden om bij een eventueel al bezette naam, uit te wijken naar een domein met een andere uitgang: bijvoorbeeld .eu in plaats van .nl. Probeer op een of andere manier op eigen naam en voornaam een adres te reserveren. Wees niet zo hebberig om een eigenachternaam.nl domein te reserveren, andere Eigenachternaam's in Nederland zullen dat als minder prettig ervaren, tenzij je je website echt een familiefunctie geeft.
Je website moet ergens een plek hebben met verbinding naar het www. In principe kan dat op de eigen computer, maar handiger is om een hosting firma in de arm te nemen. Mijn hosting firma is http://www.eemlandinternet.nl/, een klein bedrijf gericht op service aan verenigingen en dergelijke die een eigen website onderhouden. Zij hebben snelle en betrouwbare servers, zodat mijn webpagina's altijd snel openen; niet onbelangrijk voor een website met bijna 10.000 bezoekers per maand. Een goedkopere mogelijkheid is http://www.space1.nl/ die een hoop ruimte beschikbaar stelt voor € 1,-- per maand. De hosting firma kan ook je www-adres aanvragen, de kosten daarvan zijn eenmalig een klein bedrag en jaarlijks een kleine abonnementsprijs (circa € 10). Het kan zelfs nog goedkoper dan dat, door zelf de aanvraag van een domeinnaam te verzorgen, en je domein te hosten op gMail van Google: gMail is gratis, je betaalt dan dus alleen de abonnementsprijs voor je eigen webadres. Voor die laatste optie moet je een beetje handig zijn in dit soort zaken. (De eigenaar van www.wilbrink.be heeft deze weg gevolgd)
Om de webpagina's die je gemaakt hebt ook op internet te krijgen, moet je ze opladen naar de website die je bij je hosting firma hebt. Daar is gratis software voor beschikbaar. Ik gebruik zelf een programma voor Apple besturingssystemen (Mac OS X): Robert Vasvari's RBrowser http://www.rbrowser.com/. De basisversie hiervan is gratis. Het oplaadprogramma kan ook bestanden downloaden van de eigen website, bestanden ervan verwijderen, of hun naam wijzigen.
De hamvraag voor de beginner is welke software voor genealogie te gebruiken. Ik ga er in het volgende van uit dat het de bedoeling is een of meerdere kwartierstaten te maken en op internet te publiceren. Voor genealogieën (alle afstammelingen van een verre voorouder) of parentelen (een enkele lijn van mannelijke, respectevelijk vrouwelijke afstammelingen) is de situatie in wezen hetzelfde.
Denk even nog niet aan internet. Het probleem is dan iets eenvoudiger: welke software is geschikt en handig om al je gegevens in te zetten, gewoon thuis?
Ongelooflijk belangrijk is dat de keuze voor bepaalde software de zekerheid biedt dat alles zonder ingrijpende veranderingen zal blijven functioneren op de hele lange termijn, ongeacht ontwikkelingen in besturingssystemen of in de gekozen software zelf. Kan dat dan? Ook op termijn van tien, twintig of dertig jaar? Ja, dat kan.
Een compromis is vaak beschikbaar bij gerichte software die het toestaat om de gegevens in een algemeen leesbare vorm te printen naar bestanden. Het is nog maar de vraag of je daar op de lange duur echt iets aan hebt, omdat je bij een verhuizing van je materiaal naar andere software alles misschien moet omwerken zodat het voor invoer geschikt is.
Het is mogelijk in de eigen tekstverwerker (Word van Microsoft, Appleworks van Apple, etcetera) een stukje kwartierstaat uit te werken in de vorm zoals je graag op je website zou willen zien. Maar daarmee staat het nog niet goed op je website! Voor de website moet ieder bestand opgemaakt zijn in HTML-code. Dat klinkt ingewikkeld, maar het blijkt uiteindelijk allemaal tamelijk eenvoudig te zijn. Het is zelfs mogelijk om je tekstfile te bewaren als HTML-bestand, je tekstverwerker biedt die mogelijkheid. Doe dat, bewaar je stukje kwartierstaat als tekstbestand en ook als HTML-bestand. Het HTML-bestand kun je opladen naar je website. Vanuit je browser kun je vervolgens de pagina op de eigen website openen. Zo simpel is het in wezen.
Het is dus mogelijk om in een tekstverwerker je webpagina's te maken. Het belang daarvan is dat je voor de toekomst alleen afhankelijk bent van tekstverwerkers en HTML. Door bij tekstverwerking bijzondere toeters en bellen, en fabrikant-specifieke formats zoals .doc van Microsoft, te mijden als de pest, en in plaats daarvan algemene standaarden zoals .rtf en .txt of .htm te gebruiken, zullen de toekomstige problemen bij veranderingen van de techniek en de informatica minimaal zijn. Geen compatibiliteitsproblemen, dus.
Natuurlijk doe ik zelf wat ik hier predik. Ik maak mijn pagina's klaar in .rtf-bestanden, en zet die over naar .htm-bestanden om ze op te laden naar mijn website. Het is belangrijk te weten dat .rtf een internationale standaard voor tekstbestanden is die ook eenvoudige opmaak van de tekst toestaat. Let op: een internationale standaard is dus geen Microsoft-standaard. Het format .doc van Microsoft is een firmastandaard, maak er zo weinig mogelijk gebruik van. Wat de browser moet proberen te openen is een bestand met de broncode van de webpagina, dat bestand is het al genoemde html-bestand. Zeker, de browser zal een .rtf bestand ook proberen te openen, en vaak zal dat nog wel redelijk lukken ook, maar het is zeker niet de bedoeling het zo te doen. Hoe ziet het bestand met de broncode, het html-bestand, eruit? Kijk in de browser in het weergave-menu (meestal) voor de optie om van de actuele webpagina de broncode te openen. Doe dat nu, open dus de broncode van deze webpagina, om een goed beeld te hebben van waar het over gaat.
Browsers zoals Explorer, Safari, en Firefox gebruiken een spciaal taaltje om bestanden op het computerscherm te zetten. Het is hier niet de plek om over HTML te vertellen, lees er een boekje over, of kijk op internet http://www.handleidinghtml.nl/, http://nl.wikipedia.org/wiki/HTML-editor, etcetera.
Voor eenvoudige webpagina's is een handvol verschillende codes al voldoende. Er zijn er nog wat extra nodig om letters met een umlaut of een accent goed af te drukken, en dat is het wel. Plus wat standaard-code aan het begin en eind van de bladzijde.
Zoals eerder aangegeven: de meeste tekstverwerkers kunnen een gewoon tekstbestand bewaren als html-bestand, waarbij de meeste bijzonderheden in de opmaak van de pagina in html-code worden gezet zodat ongeveer dezelfde opmaak ook in de browser tevoorschijn komt. Het alternatief voor de automatische piloot van uw tekstverwerker is om zelf meteen in HTML te coderen. Dit laatste heeft mijn persoonlijke voorkeur, maar kan soms erg bewerkelijk zijn. Het levert HTML-bestanden op met een minimum aan HTML-code, die dus ook sneller openen in de browser dan anders het geval zou zijn. Voor pagina's met links is het bovendien waarschijnlijk lastiger om de code niet handmatig te doen.
Een paar geschikt gekozen voorbeelden maken meer duidelijk dan een hoop woorden. Ik zal vier varianten van hetzelfde stuk tekst laten zien. Allereerst (hierboven) de rtf-tekst zoals ik die direct met HTML-code en al schrijf, waarbij ik volop van kleurcodes en allerlei andere opmaak gebruik kan maken zonder dat dat doorwerkt naar het html-bestand. Dan (hierbeneden) hetzelfde stuk tekst zoals het er uitziet als html-tekst ofwel als broncode.
De derde variant (hierboven) is hoe de tekst er in de browser uitziet. De vierde variant (hierbeneden) is een samenvatting van de webpagina, een goede mogelijkheid om een ingewikkelde kwartierstaat altijd ook in eenvoudige hoofdlijn weer te geven. Deze samenvatting kan worden gemaakt door de webpagina te checken op correcte HTML-code met de W3C-HTML-checker ( 
onderaan ieder van mijn webpagina's beschikbaar, door op het icooon te klikken).
Het bovenstaande voorbeeld, van boven naar beneden.
<a name="51748"></a>De eerste regel tussen scherpe haakjes is een vlag die het mogelijk maakt om elders vanuit het www, of vanuit de betreffende pagina, precies op deze plaats op de pagina terecht te komen.
Bovenstaand voorbeeld uit de rtf-tekst bevat nauwelijks nieuws.
Bovenstaand voorbeeld is de broncode. Het is meteen te zien dat bijna alle opmaak uit de rtf-tekst is verdwenen: alleen nieuwe regels zijn overgenomen om nog een beetje leesbaarheid te houden, hoewel deze informatie geen HTML-informatie is en zelf dus niet tot nieuwe regels of regels wit in de browser zal leiden.
En zo kan het er dan in de browser uitzien. Ik zeg 'kan,' want het hangt af van de precieze stijlinstructies of de pagina pikzwart wordt, danwel heel licht grijs, welke kleur de letters hebben, etcetera. De meeste van deze zaken worden vastgelegd in het css-bestand, waarover hierbeneden meer. Of in de kop van de html-pagina, waarover ook straks meer.
Door de webpagina de laten checken op juiste HTML-code, en de check nogmaals te doen met inschakelen van de optie om een samenvatting van de pagina te krijgen, komt in de browser bovenstaande informatie beschikbaar. De code [h4] geeft aan waar de informatie vandaan komt: het zijn eenvoudig alle titelteksten in de webpagina. Er zijn zes titelformats mogelijk, van [h1] tot [h6].
Het stoeien met tekst is nog niets vergeleken met de mogelijkheden die de website biedt om met beeld te werken. De afbeelding hiernaast wordt gehaald en op zijn plek gezet door de code <img src="gengif/Beekbergen.Huygens.thumbnail.jpg"> etcetera. De thumbnail-afbeelding is opgeborgen in de map gengif.
Zo'n kleine afbeelding kan zelf als link worden gebruikt naar een vergrote afbeelding, door er een <a href=> en </a> omheen te plaatsen. In dit voorbeeld gaat de link naar het Getty Museum, en wordt van de website van het Getty's de grote afbeelding gehaald. Handig, niet? Klik op de afbeelding. Doen. Dat omzeilt bovendien problemen met rechten, omdat deze manier van werken juridisch aanvaardbaar is. Bijkomend voordeel: de grote afbeelding hoeft niet op de eigen website te worden bewaard. Nadeel: het ophalen duurt veel langer dan wanneer een screenshot van de grote afbeelding op de eigen website wordt geplaatst en vandaar opgehaald.
Maar daar is juist die verkleinde afbeelding, de thumbnail, zo handig voor: dat is een heel klein bestandje, kost nauwelijks tijd om te laden. Alleen wie graag de grote afbeelding ziet, kan deze ophalen.
Bij eigen materiaal kan het een probleem worden om een groot bestand voor een foto op je dure website te plaatsen. In dit geval is de foto van Gerrit van Kampen en Fennetje Bleijenberg op een andere website geplaatst, met gratis of goedkope opslagruimte.
Er is vaak behoefte aan een in het oog springende vormgeving van waarschuwende teksten. Ook dat kan door er een eigen stijl voor te ontwerpen, en die in het stijlblad op te nemen. Ik heb gekozen voor een kleiner lettertype met een rode lijn in de marge. De code die ik daarvoor gebruik, met een eigen naam, is <p class='changed'>. De letter zelf kan ook rood afgedrukt, of paars, of whatever.
Een variant is mijn code <p class='bron'>, een klein lettertje met groen streepje in de marge [na juli 2008 een kleine grijze letter op een licht grijze ondergrond, zoals in het stijlblad veranderd, en zoals hier toegepast], die ik gebruik voor bronvermeldingen en aantekeningen voor eventueel verder onderzoek etc.. De variant met grijze letter maakt de bladspiegel van de kwartierstaat veel prettiger leesbaar, omdat de niet direct genealogische informatie als het ware naar de achtergrond is gezet.
In het voorgaande heb ik bij de gegeven illustraties uitgelegd wat de HTML-technieken etcetera zijn. Ik wil niet nalaten bij dezelfde voorbeelden ook kort aan te geven wat de genealogische informatie is, en waarom ik deze vorm heb gekozen. Dat is persoonlijk, ieder ander zal het anders doen, maar het kan verhelderend zijn om te weten waarom hier is gekozen voor een bepaalde vorm, inhoud en stijl.
Ik heb gekozen voor spaarzame informatie, en ruimte in de bladspiegel. Spaarzame informatie: niet uitgebreid vertellen dat Henrick Cornelissen is gehuwd met Trijne Beerts. De kinderen alleen met de voornaam, niet voluit als Jan Jansensz. Jansen. Achtervoegsels als z. (zoon) en dr. (dochter) soms ook weggelaten (in Oost-Nederland zijn deze toevoegingen toch al minder gebruikelijk dan in Holland). Dat iemand uit de 17e eeuw is overleden, is overbodige informatie. Met een beetje goede wil is heel erg veel tekst te schrappen omdat deze niet echt informatie toevoegt; het resultaat is dan een transparante bladspiegel. Dat Cornelis een kind is van Henrick en Trijne is ook niet echt nodig, die kopjes laat ik meestal weg als er maar een enkel kind bekend is of genoemd wordt; als alle kinderen in Berkel en Rodenrijs zijn gedoopt, is het handig om dat één keer te vermelden in een kopje boven de kolom met kinderen.
De laatste twee regels in dit voorbeeld vertellen dat kwartier 51874 ook voorkomt als kwartier 12712 in de deelkwartierstaat Van Amersfoort. Er is een link naar nummer 51874 gemaakt, zodat er meteen naartoe kan worden gesprongen. Dubbel voorkomen van dezelfde personen is lastig, de regel is dat het laagste nummer voorrang heeft: daar is alle persoonlijke informatie te vinden. In publicaties van kwartierstaten, zoals die van Prometheus, is alleen de eerste keer dat de verdubbeling voorkomt, die ook aangegeven. Dus voor verdere voorouders wordt alleen de lijn uitgaande van het laagste nummer gevolgd—die heeft voorrang—en worden op de dubbele plaatsen de vermeldingen daarvan weggelaten. Wie toch zichtbaar wil maken dat die plaatsen geen kwartierverlies zijn, maar dat er wel degelijk personen op staan, kan natuurlijk de moeite nemen de verdubbelingen altijd te vermelden. Het is meer werk, soms heel erg veel meer werk, en het kan ook helemaal uit de hand lopen wanneer volledige deelkwartierstaten dubbelen in andere deelkwartierstaten, wat in de kwartierstaat Dijkxhoorn meermalen het geval is. Als verdubbelingen altijd worden vermeld, dan is het handig om naar de volgende oudere generatie een link te maken, bijvoorbeeld op het kwartiernummer (in het voorbeeld is die link er niet, omdat in dit geval de ouders niet bekend zijn). Waarom is dat handig: met de link-checker (zie hierbeneden) is het mogelijk om na te gaan of de nummering zelf wel correct is: is er een foutje gemaakt, dan is er een dode link die wordt gesignaleerd, en kan het foutje gecorrigeerd worden. Nee, dat corrigeren kun is niet te automatiseren. Helaas.
Het laatste is niet helemaal waar: het is natuurlijk mogelijk om een computerprogrammam te schrijven dat de kwartierstaat genereert uit een geschikt databestand. Als het programma correct werkt, en de informatie in het databestand correct is en correct is geordend, dan is iedere gegenereerde kwartierstaat foutloos, ook wat de nummering van de kwartieren betreft. Lapikas gebruikt deze techniek. Commercieel verkrijgbare software voor genealogie berust natuurlijk ook op deze techniek.
De service van W3C die het mogelijk maakt een actuele samenvatting van de pagina te maken, heb ik pas laat ontdekt. Alleen de kwartiernummers en namen lijken me voldoende, een andere mogelijkheid is om basisinformatie over geboorte en overlijden, eventuele andere huwelijken, er ook in op te nemen. In dat laatste geval geeft de samenvatting dan de kale kwartierstaat zoals in de wereld van de genealogie gebruikelijk is (helaas, want vaak ook van broninformatie ontdaan).
Iedere webpagina begint met een aantal vaste elementen, waarvan de afbeelding laat zien welke dat in mijn geval zijn. Ik zal hieronder ieder van de onderdelen kort bespreken. Te zien is dat de pagina plompverloren begint met de declaratie van het type document, en de taal waarin de bladzijde is geschreven. Dan volgt een sectie die <head> heet, en wordt afgesloten met </head>. Onmiddellijk daarop volgt de sectie die <body> heet, en die helemaal onderaan de pagina met </body> wordt afgeloten: hier komt alles te staan wat door de browser kan worden afgebeeld.
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd">
De tweede regel hierboven is anders dan in de afbeelding in de voorgaande paragraaf: het Wereldwijde Consortium heeft per augustus 2008 de URL veranderd. De oude URL levert geen fout op bij het checken van de HTML-code van je pagina, maar er wordt wel op gewezen dat de URL anders moet zijn. En zo is alles voortdurend in beweging, ook de HMTL code zelf. HTML 4.0 is ondanks alles waarschijnlijk voor vele jaren in de toekomst de meest betrouwbare taal om webpagina's in te schrijven.
De browser moet weten in welke code precies de opgehaalde pagina is geschreven. Dat is dus ook de eerste informatie die wordt ingelezen.
De code die bovenaan staat tussen de scherpe haakjes, kun je zo overnemen voor je eigen pagina's. Doe je dat niet, dan kan de browser waarschijnlijk de pagina nog wel weergeven zoals bedoeld, maar allerlei andere dingen kunnen misgaan. Bijvoorbeeld de HTML-checker zal het dan vertikken, zodat je niet kunt laten controlen of je HTML-code foutloos is. So what? zul je denken, maar in deze wereld moet ieder komma op de juiste plaats staan, ieder haakje openen ook zijn haakje sluiten hebben, enzovoort. Computers zijjn genadeloos als het gaat om kleine foutjes in code.
Nu zijn er tal van latere varianten van HTML, waarom dan 4.01 transitional, en niet 'strict' maar 'loose'? Dat klinkt allemaal niet vertrouwendwekkend, toch? HTML is al een behoorlijk oud taaltje, daar zijn dan weer tal van verbeteringen op aangebracht, en dat leidt tot trammelant. Het is gewoon zo dat 4.01 een eenvoudige basis is die door vrijwel alle browsers goed wordt verwerkt. Doe geen ingewikkelder dingen dan nodig is, houd het hier maar bij, dan zullen waarschijnlijk ook in de verre toekomst ernstige compatibiliteitsproblemen uitblijven.
<HTML lang="nl">
<HTML lang="nl"> is een boodschap aan een ieder die het wil weten, dat de pagina in het Nederlands is. Zoekmachines willen dat graag weten. Die hebben veel zoekers die alleen in Nederlandse pagina's willen zoeken. Verder spreekt dit wel voor zichzelf. Wie in het Engels schrijft, gebruikt "en" in plaats van "nl"
<title> website genealogie bouwen </title>
Tussen <title> en </title> staat de titel van de pagina: Website genealogie bouwen. Een browser zal deze titel niet tonen. Het is meer een titel voor administratief gebruik, maar daarom niet minder belangrijk: deze titel is wat zoekmachines als paginatitel laten zien. Het is dus het visitekaartje van de webpagina. Zorg dat de boodschap kort, helder, en ter zake is.
<LINK type="text/css"
rel="stylesheet"
href="../style.genealogie.css">
Het is goed om aan de opmaak van de webpagina behoorlijk aandacht te schenken: hoe groot moet het lettertype zijn, welk lettertype moet het zijn, welke kleur hebben de letters, welke kleur heeft de achtergrond, hoe breed moet de kantlijn links en rechts zijn, hoe krijgen titels en tussenkoppen een extra accent? Wanneer een tekst veel gebruik maakt van bijzondere teksten, zoals bronvermeldingen, literatuuropgaven, en citaten, is het een goed idee om daar telkens een eigen stijl voor te hanteren.
In HTML is het mogelijk om alle gewenste stijlelementen te defniëren in een stijlblad dat de browser voorschrijft hoe de diverse stijlelementen eruit zien. Zo'n stijlblad is letterlijk een afzonderlijk bestand met de extensie (uitgang) '.css'. Om daar een concreet idee van te geven: open mijn style.css blad voor deze pagina:
http://www.benwilbrink.nl/genealogie/style.genealogie.css en kom dan weer terug op deze pagina.
Ik ga hier niet uitleggen wat de diverse mogelijkheden zijn, zie daarvoor een handleiding HTML, op papier of op het www (http://www.w3.org/TR/REC-html40/present/styles.html. Of print mijn style.css uit en vergelijk de onderdelen ervan met de HTML-code van een van mijn kwartierstaten, en hoe deze code door de browser is vertaald naar hopelijk een keurige weergave op het scherm van de computer.
Onthoud het trucje hoe het stijlblad achter een webpagina te kunnen openen: in plaats van de naam van het bestand dat de browser laat zien, style.css invullen in de URL, en op enter drukken. Soms is het stijlblad een andere naam gegeven, die naam is altijd in de kop van de broncode van de betreffende pagina te vinden. Zo gebruik ik voor sommige genealogie-pagina;s style.genealogie.css omdat ik voor die pagina's net iets anders wil dan voor de overige pagina's op mijn website.
In de praktijk is vooral ongelooflijk handig dat zo'n stijlblad voor alle pagina's op de website het mogelijk maakt om het uiterlijk van al die pagina's tegelijk te wijzigen door alleen maar de declaraties in het stijlblad te veranderen: een andere kleur voor de achtergrond, een box om citaten zetten, etcetera. Voor mijn genealogische pagina's heb ik zo'n facelift in de zomer van 2008 doorgevoerd, o.a. door bronverwijzingen in licht grijze letter te geven waardoor ze minder afleiden van de genealogische gegevens zelf.
<style type="text/css"></style>
Bovenstaand is de specificatie van de stijl voor de pagina: volgens het text.css format. Het is mogelijk specifieke stijldeclaraties voor de pagina in dit stijl-blok te plaatsen, zie de literatuur hoe dat precies werkt. Een declaratie in dit stijlblok vervangt een eventuele declaratie in het stijlblad, bijvoorbeeld voor het in de pagina te gebruiken lettertype.
De volgende opdracht is nodig voor de browser om te weten welk type tekst de pagina bevat; in de <head> sectie te plaatsen. Weglaten wordt niet afgestraft, de default is dan het standaard text.css format.
<META http-equiv="Content-Style-Type" content="text/css">
In de kop van de HTML-pagina staat deze code:
<LINK rel="Start"
title="Genealogie startpagina"
type="text/html"
href="genealogie.htm">
Deze informatie is alleen van belang voor zoekmachines. De code geeft aan dat de betreffende pagina hoort tot een collectie pagina's waarvoor de pagina genealogie.htm de koppagina of startpagina is.
<a href="http://www.benwilbrink.nl">thuis</a> <a href="../index.htm">thuis</a> <a href="../index.htm">thuis</a> <a href="../../index.htm">thuis</a> <a href="http://www.benwilbrink.nl/genealogie.htm">genealogie</a> <a href="../genealogie.htm">genealogie</a> <a href="../../genealogie.htm">genealogie</a>
Zorg altijd voor de nodige verbindingen tussen verschillende pagina's en de thuispagina. Het handigst is meestaal om bovenaan de pagina een link naar de thuispagina te plaatsen. Is er naast de thuispagina van de website ook een thuispagina genealogie, dan naar allebei. Eventeel ook naar andere relevante pagina's, maar perk dat in zoveel als maar mogelijk is.
De voorbeelden hierboven tonen verschillende mogelijkheden om de link te coderen. De meest volledige zijn in sommige omstandigheden handig, bijvoorbeeldd waar de lezer door slepen van de link de volledige url moet kunnen zien. De kortere versies zijn aantrekkelijk door hun economie, maar een codeerfout is makkelijker gemaakt. Bijvoorbeeld, deze pagina over het bouwen van een eigen website zit in een map die zit in de genealogiemap. Dan moet de code voor de pagina index.htm ook twee mappen terug, dus voorafgegaan door ../../, niet alleen maar ../ zoals volstaat voor pagina's die zitten in de map genealogie. Afijn, het wijst zich allemaal vanzelf.
Deze zoekfunctie is een gratis dienstverlening door een Amerikaans bedrijf (klik op de knop). Daar staat geen tegenprestatie tegenover anders dan dat gebruik maken van de zoekfunctie ook de verwijzing naar dit bedrijf oplevert, en wat zij voor wat grootschaliger zoekfuncties aan wel te betalen mogelijkheden aanbieden. Zoek even iets, en zie wat er gebeurt.
Het werkt zoals een zoekmachine het zou doen, maar dan inhoudelijk beperkt tot de opgegeven mappen of directories, in mijn geval is dat wilbrink.nl/genealogie/. De inhoud daarvan wordt geïndexeerd, op basis van die index worden zoekvragen beantwoord. De index bestaat ergens op een server in waarschijnlijk Amerika, of mogelijk op een www-knooppunt in Amsterdam, dus niet op de eigen website.
Het is vooral voor jezelf heel prettig om over deze zoekfunctie te beschikken: je kunt heel eenvoudig in al je genealogiepagina's tegelijk zoeken naar "Jan Jansensz."
Het is alleen maar nodig een klein stukje HTML-code in je pagina te plakken, zie de aanwijzingen van de dienstverlener.
Het is niet noodzakelijk, maar soms wel handig, om informatie te geven over de de datum dat de pagina voor het laatst is veranderd of gewijzigd.
Geef nooit een open en bloot emailadres op welke webpagina dan ook, van wie dan ook. Het is voor kwaadwillende lieden een fluitje van een cent om dergelijke adressen te vinden en dan voor spamming te misbruiken. Het emailadres beneden aan deze bladzijde is vrijwel onherkenbaar voor bots op zoek naar emailadressen. Het is de lezer meteen duidelijk wat het adres moet zijn. In feite heb ik er een link van gemaakt naar mijn thuispagina, waarop een gecodeerd emailadres staat dat direct doorlinkt naar jouw emailprogramma. De codering ervan is werkelijk ingewikkeld, en te zien in de brontekst van die thuispagina. De codering is afkomstig van http://hivelogic.com/enkoder, een website waar je een opgegeven stukje tekst, zoals een HTML-code voor een doorgelinkt emailadres, kunt laten coderen, waarna je de code eenvoudig in de eigen webpagina kunt plakken.
Het coderen werkt ook wanneer je in plaatst van tekst voor je emailadres, een plaatje van de tekst van je emailadres gebruikt. Denk niet dat de truc van een plaatje van je emailadres op zich voldoende is omkwaadwillenden te weren. Immers, in je broncode staat nog steeds gewoon je letterlijke emailadres, en kwaadwillende bots zullen gewoon via scannen van de broncode dat emailadres oppikken. Dus de volledige HTML-gecodeerde opdracht voor je emailadres laten coderen!
Wie zelf html code schrijft maakt daar altijd wel ergens een paar kleine foutjes in. Helaas kunnen kleine foutjes grote gevolgen hebben. Zo heeft het vergeten van een eenvoudig afsluitend aanhalingsteken tot gevolg dat de dan nog volgende tekst niet wordt weergegeven. Kom daar dan maar eens achter! Gelukkig biedt het Consortium van het Wereldwijde Web de mogelijkheid aan om de eigen pagina's (of die van anderen) te checken op juiste HTML-code.
Klik het icoon aan, om een check op de HTML-code van deze pagina te doen. De pagina die dan opent bevat de resultaten van die check. Op die pagina is ook alle informatie te vinden die nodig is om op eigen pagina's ook deze mogelijkheid voor een check te plaatsen. Gebruik die mogelijkheid!
Maak het dan tot een vaste gewoonte om na een verandering in een pagina altijd even de check te doen. Doe dat ook wanneer je gebruik maakt van software die tekstbestanden omzet naar HTML-pagina's.
Het is een goede gewoonte om altijd ook de URLvan de pagina in de pagina zelf nog eens te vermelden. Wie dan een kopie van jouw webpagina maakt, heeft altijd in ieder geval ook de bijbehorende URL meegekopieerd. De URL van deze pagina is
http://www.benwilbrink.nl/genealogie/info/website.genealogie.bouwen.htm
en ik plaats hem bij voorkeur helemaal onderaan de pagina, samen met de datum van de laatste belangrijke toevoeging of wijziging.
Het Consortium van het Wereldwijde Web biedt ook de mogelijkheid aan om te checken of de links die je in je pagina hebt gemaakt, wel kloppen. Dat is vooral voor genealogie-pagina's heel erg handig en noodzakelijk, want je wilt graag links maken van ouders naar kinderen, en omgekeerd, dus je hebt al gauw honderden links op een webpagina staan. Die allemaal handmatig controleren is een heidens karwei. Het volgende programma, waarvan ik de werking hier niet ga uitleggen, neemt je dat allemaal uit handen.
W3 checklink
Lezers maken wel eens een afdruk van een webpagina. Het is dan wel zo handig dat op die afdruk ook de volledige URL van de pagina is te vinden: dan kan iemand later nog eenvoudig uitvinden van welke webpagina de afdruk ooit is gemaakt.
Voor een andere manier en uitleg om een eigen website genealogie te bouwen, zie deze pagina van Frits van Leeuwen: http://www.xs4all.nl/~leeuwef/doc/website.html. Dat kan ook handig zijn wanneer ik op mijn pagina een onhandige uitleg geef: alle kans dat Frits het hetzelfde punt beter behandelt.
c't magazine heeft een special Webdesign uitgebracht (1/2009). Dat is niet echt gericht op de beginner. Informatief voor wat betreft het grote aantal technische mogelijkheden en ontwikkelingen waarvan de bouwer van een eigen website zou kunnen profiteren.
MijnHomepage.nl - Het startpunt voor webmasters http://www.mijnhomepage.nl/
http://www.benwilbrink.nl/genealogie/info/website.genealogie.bouwen.htm